Πέμπτη 29 Μαΐου 2008

Κρεμάλα για 2!!

Καθότι εγώ και η μαιμουδόφατσα είμαστε ασυνήθιστο ζευγάρι και κάτι τέτοιο δεν είναι αποδεκτό απο την στενόμυαλη κοινωνία της Ελλάδίτσας μεταβήκαμε στην φιλόξενη Ολλανδία και το ακόμα πιο φιλόξενο Layden ( θα το βρείς στο χάρτη κάπου κοντά στο Αμστερνταμ) και τελέσαμε μετα φαμίλιας σε σεμνή τελετή την κρεμάλα μας.....




Σας επισυνάπτω στιγμιότυπα της ευτυχής ημέρας....

Μετά την τέλεση του μυστηρίου το ευτυχές ζέυγος....


Οι φίλοι μας....

Φυσικά ήρθαν και μέλη της βασιλικής οικογένειας της χώρας...

Αντε βρέ και στα δικά σας.......

Κυριακή 18 Μαΐου 2008

Απολογισμός


Ηρθε η Ανοιξη για τα καλά και επιστρέφω κι εγώ σιγά σιγά στο μπλογκοχωριό.
Επειδή δεν θέλω να πολυλογώ και να γράψω τρία διαφορετικά ποστ για το κάθε θέμα θα τα συνοψίσω σε 3 παραγράφους...ζούμε και σε καιρούς λιτότητας.
------------------------------------------------------------------------------------------------
Μετά από Πάσχα στην Καλαμάτα και τις φοβερά ενδιαφέρουσες γνωριμίες που έκανα εκεί σαν τουρίστρια απο γειτονική χώρα (ναι συμπάθησα πολύ ενα 20χρονο παλικάρι εκει που μου είπε οτι η Θεσσαλονίκη είναι στη Βουλγαρία....είχα κάνει το λάθος να μην πω απο την αρχή απο κατάγομαι και φυσικό ήταν να την ακούσω την μ@λ@κί@), τετραήμερο στο χωριό στη Δράμα στη γιαγιάκα μου επιστρέψαμε και δουλεύω υπερωρίες για να καλύψω τον χαμένο χρόνο και την άδεια που έχω προγραμματίσει για την άλλη βδομάδα για το Αμστερνταμ. Μετά μάλλον θα ζούμε με οτι έχει παραμείνει σε λογικές τιμές στο σούπερ μάρκετ γιατί ταξίδια και καλοπέραση έχουν τον αντίκτυπό τους. Βλέπετε μπορεί να είμαι σουρτούκω κι εγώ και η μαιμουδόφατσα αλλά για κάθε ευχαρίστηση στερείσαι άλλες 10.
------------------------------------------------------------------------------------------------

Σήμερα στολίσαμε τον κήπο με τριανταφυλλιές και άλλες όμορφες γλαστρούλες. Πρέπει να ομορφαίνουμε το περιβάλλον που ζούμε και να σκεφτόμαστε οικολογικά το είπε και ο δήμαρχος Αθηναίων....προς το παρόν την ταράτσα δεν θα την κάνω πράσινη καθότι δεν ανήκω στον δήμο Αθηναίων και θέλω επίδομα για το σπορ το οποίο τελικά κοστίζει!!
Πρέπει να αρχίσουμε όλοι να βρίσκουμε ενδιαφέροντα μέσα στα όρια του σπιτιού μας καθότι η ζωή εχει γίνει πανάκριβη και μας βλέπω στο πολύ σύντομο μέλλον να βγαίνουμε για βόλτα στο μπαλκόνι και για διακοπές να παίρνουμε dvd με παραλίες. Αλλά αγαπητοί μου εσείς που εμπιστεύεστε την έγκυρη δημοσιογραφία, που ασχολείστε με σοβαρότατα θέματα όπως η Γιουροβίζιον και το κάθε ξώγαμο του κάθε βλακούλη και το μυαλό σας έχει γίνει πουρές μην αγχώνεστε είμαι σίγουρη οτι είστε πολύ ικανοποιημένοι γιατί στις επόμενες εκλογές τα ίδια σκατά θα ψηφίσετε. Οσο για τους υπόλοιπους λυπάμαι λάθος χώρα διαλέξατε να ζήσετε.
-------------------------------------------------------------------------------------------------

Αυτή η πόλη δεν σταματάει να με εκπλήσει.
Το μόνο πρόβλημα στην προσαρμογή μου εδώ υπήρξε η ελιτ αυτής της πόλης.
Στη Θεσσαλονίκη υπάρχουν αρκετοί ευκατάστατοι, λίγοι πολύ κονομημένοι.
Εδώ φυσικό είναι τα νούμερα να πολλαπλασιάζονται.
Δεν ξέρω αν είναι κομπλεξισμός, ανασφάλεια ή αίσθημα κατωτερότητας ή ακομα και συνδιασμός όλων αυτών αλλά οι λεφτάδες μου τη σπάνε.
Δεν εννοώ αυτούς που δουλέψαν μια ζωή για να φτάσουν ψηλά ή αυτούς που δουλεύουν απο το πρωί μέχρι το βράδυ και πληρώνονται αδρά αλλά για τους άλλους αυτούς που τα βρήκαν έτοιμα και ζούνε σε άλλο πλανήτη.
Που κάθονται και τα ξύνουν όλη μέρα ή δουλεύουν 2 ώρες και αισθάνονται καταβεβλημένοι. Που άλλος πλένει άλλος καθαρίζει άλλος σιδερώνει και είναι τρομερό βάρος να πρέπει να μαγειρέψουν.
Δεν είναι λογικό να εκνευρίζομαι με αυτά που βλέπω και ακούω, τη στιγμή που εγώ οταν γυρνάω σπίτι (λιγο πρίν ή λίγο μετά τη δύση του ηλίου) πρέπει να κάνω και τη νοικοκυρά για να μην μας φάνε οι κοριοί, να έχουμε καθαρό ρουχαλάκι να φορέσουμε ε και να μην πεθάνουμε και απο ασιτία!! Αν είχα και οικογένεια να φροντίσω θα είχα πάθει υπερκόπωση θα τα χα φτύσει...
Δεν είμαι κομπλεξική απλά βλέπω οτι κάποιοι ζούνε σε εικονική πραγματικότητα, με εκνευρίζουν που δεν έχουν ιδέα για την πραγματική ζωή και δεν εκτιμάνε το πόσο βολικά τους έχουν έρθει όλα και βρίσκουν βλακείες για να γκρινιάζουν, που μπορούν και κάνουν οικογένεια λίγο πριν τα 30 και τους φαίνεται παράξενο που εσύ φαντάζεσαι πως θα γίνεις μάνα λίγο πριν την κλιμακτήριο και αν.
Ειλικρινά δεν ξέρω ποια λέξη χαρακτηρίζει τη στάση μου απέναντι σε ανθρώπους που μπορεί να συμπαθώ αλλά παράλληλα να εύχομαι έστω για μια βδομάδα να μπούν στη θέση μου και να ζήσουν τη δική μου καθημερινότητα (που δεν θέλω να είμαι αχάριστη δεν είναι και τόσο τραγική ) και να παρακολουθώ πόσο χρόνο θα τους πάρει να κλατάρουν έτσι για να διασκεδάσω.

Υ.Γ. Μπορείτε να με χαρακτηρίσετε όπως θέλετε κομπλεξάρα , ζηλιάρα, κακιά, μπορεί και να έχετε δίκιο γιατι στάνταρ κάποια βράδυα που δεν μπορώ να κοιμηθώ απο την υπερένταση ή κλωτσάω στον ύπνο μου απο την κούραση, είμαι και τα τρία.

Κυριακή 16 Μαρτίου 2008

Ηλιόλουστη μέρα


Χτες ήταν μια υπέροχα ηλιόλουστη μέρα που την περάσαμε με τη μαιμουδόφατσά μου με βόλτες δίπλα στη θάλασσα, χωρίς να σκεφτόμαστε προβλήματα και άλλες βλακείες.
Χτες θυμήθηκα κάτι που είχα ξεχάσει εδώ και καιρό ποσο τυχερή είμαι.
Ηρθα σε μια πόλη που πάντα απεχθανόμουν αλλά τελικά ανακαλύπτω τις ομορφιές της.
Ζω σε ένα σπίτι που πριν 6 μήνες μου φαινόταν παγωμένο και άδειο και τώρα είναι το σπίτι μου γεμάτο πράγματα που διαλέξαμε και αγαπάμε με τη μαιμού.
Εχω μια δουλειά που μου την πρόσφερε κάποιος που πίστευε στις ικανότητες μου, περισσότερο απο μένα μάλλον, και παρά τις δυσκολίες τα καταφέρνω και για τη γκρίνια μου δεν φταίει η δουλειά αλλά ο χαρακτήρας μου. Ειμαι τελειομανής και κυρίως δεν είμαι ρομποτάκι που μπορεί να κάθετε σε ενα γραφείο και να κάνει το ίδιο πράγμα συνέχεια, άρχισα και επαναπροσδιορίζω τον επαγγελματικό προσανατολισμό μου και σε 6 μήνες ισως να ασχολούμε με κάτι που να με ευχαριστεί περισσότερο.
Εχω τους φίλους μου, αυτούς που άφησα πίσω αλλά δεν έχασα και τους καινούριους που γνώρισα εδώ και περνάω καλά και διασκεδάζω.
Εχω τη μαιμουδόφατσα που λατρεύω παρόλο που με φωνάζει ρεμάλι (χαιδευτικά) και είναι δίπλα μου πάντα και με στηρίζει , με αγαπάει και με ανέχετε.
Και πάνω απ' όλα έχω την υγεία μου και αυτός είναι ο σημαντικότερος λόγος για να μην ξαναγκρινιάξω.
Αυτά δεν αρκούν για να είμαι ευτυχισμένη?

Τρίτη 4 Μαρτίου 2008

Τσαταλάκια Μανταλάκια

Το ξέρω έχω χαθεί....αλλά η απουσία μου δεν υφίσταται μόνο στο χώρο των blogs...γενικά είμαι αλλού αυτό τον καιρό.
Λίγο κάτι σούρτα φέρτα φίλων, κάτι σούρτα φέρτα δικά μου, δουλειά δουλειά δουλειά...
Αυτό που μου λείπει απο την Πάνω Πόλη είναι το άραγμα, το αραλίκι....εδώ όλα πηγαίνουν με ρυθμούς αεροπλάνου!!!Περίμενα οτι ο πρώτος καιρός θα είναι δύσκολος και μετά θα βάλω τη δουλειά σε μια σειρά αλλά αυτό το χάος δεν συμμαζεύεται!!Τι να τα κάνω τα μπράβο σας κύριε διευθυντά για να συνεχίσω σε αυτούς τους ρυθμούς θέλω 100% αύξηση αλλά που, αυτά τα κρατάτε για την πάρτι σας.
Τρέχεις για να πας στη δουλειά, τρέχεις όλη μέρα για να προλάβεις τον όγκο που συσσωρεύεται, τρέχεις για να γυρίσεις σπίτι και μετά το τέλος ένα ζόμπι που κοιτάει το ταβάνι!!!
Στην δουλειά γίνεται ο κακός χαμός, όσοι δεν αντέχουν την πίεση φέυγουν για άλλες παραλίες και έρχονται μετά και μας λένε για τις νέες τους δουλειές τις παχυλές αποδοχές και τους ρυθμούς χελώνας που δουλεύουν....εγώ πάλι όποτε ρίχνω καμιά ματιά για κάτι άλλο (δεν ξέρω πόσο θα αντέξω αυτούς τους ρυθμούς) τα ίδια σκατά βρίσκω... μα τόσο γκαντέμο πια?
Περιμένω με ανυπομονησιά το Πάσχα να οργώσουμε με τον καλό μου την Κρήτη με το καινούριο του έρωτα (για μηχανή πρόκειται!!!) και τον Μάη που με περιμένει η Τοτούλα μου και το Αμστερνταμ!!!

Δεν θέλω να είμαι αρνητική όμως ούτε και αχάριστη αν εξαιρέσεις το εργασιακό κομμάτι η ζωή ειναι πολύ ωραία!!!!

Υ.Γ.
1) Με είδαν οι φίλοι μου στη Θεσσαλονίκη και είπαν οτι είμαι ολη την ώρα στην τσίτα πρέπει να κάνω κάτι για να αλλάξει αυτο.
2) Πατσιούρι θα κλείσει χρόνος που όλο κανονίζουμε και αναβάλουμε αντε ντροπή πια!!!

Με τους μ.... που μας κυβερνάνε πολύ φοβάμαι οτι σε 15 χρόνια θα χρειαζομαι διαβατήριο για να ανεβαίνω Θεσσαλονίκη.... α ρε μπουρλότο που σας χρειάζεται όλους αν δεν φοβόσασταν το πολιτικό κόστος και τις χαμένες ψήφους στα αρχ... θα το γράφατε το πρόβλημα.

Δευτέρα 11 Φεβρουαρίου 2008

Living


Αυτό το καιρό ειναι απο τα αγαπημένα μου κομμάτια, με ταξιδέυει με μελαγχολεί, με γεμίζει. Σε διαφορετικές εποχές θα με έριχνε ψυχολογικά αλλά τώρα είμαι τόσο ψηλά που δεν με ρίχνει τίποτα!!

LINKIN PARK


"Shadow Of The Day"

I close both locks below the window
I close both blinds and turn away

Sometimes solutions aren't so simple
Sometimes good bye's the only way


And the sun will set for you
The sun will set for you

And the shadow of the day
Will embrace the world in grey

And the sun will set for you


In cards and flowers on your window
Your friends all plead for you to stay

Sometimes beginnings aren't so simple
Sometimes good bye's the only way


And the sun will set for you
The sun will set for you

And the shadow of the day
Will embrace the world in grey

And the sun will set for you

And the shadow of the day
Will embrace the world in grey

And the sun will set for you

And the shadow of the day
Will embrace the world in grey

And the sun will set for you

Μου λείπουν κάθε μέρα αυτά που άφησα πίσω μου αλλά αγαπώ κάθε μέρα και πιο πολύ αυτά που βρήκα εδώ...

Υ.Γ. Σας διαβάζω όλους ανελειπώς απλά δεν έχω χρόνο για σχόλια...ούτε καν για να απαντάω στα σχόλια του δικού μου blog.
Βατραχάκι μου και μένα μου λείψατε όλοι πολύ αλλά τα περί ταξιδιών μας τα θέλω με λεπτομέρειες αραχτή με καφεδιά...κανονίστε!!!

Παρασκευή 25 Ιανουαρίου 2008

London

Στους δρόμους του Portobello market

Αν υπάρχει κάτι που μπορεί να μου φτιάξει πραγματικά τη διάθεση όσο στρεσαρισμένη ή νταουνιασμένη κι αν είμαι είναι τα ταξίδια.
Όλη τη περίοδο που στη δουλειά περνούσα θρυλικές στιγμές και εξοντωτικά ωράρια (τα πράγματα καλυτέρεψαν αλλά δηστυχώς δεν θα κρατήσει για πολύ) ήταν η αναμονή του ταξιδιού στο Λονδίνο.
Την περασμένη Παρασκευή αφού τακτοποίησα και τις τελευταίες εκρεμμότητες και έφυγα ήρεμη (είχα το φόβο όλη τη βδομάδα οτι κατα τη διαρκεια της πτήσης θα δούλευα και ο καλός μου θα με πετούσε απο κανα παράθυρο) ξεκίνησα ενα 4ήμερο διακοπών!!
Τελικά κατα τη διάρκεια της πτήσης κοιμόμουν (4 ώρες σερί μιλάμε αν και διόλου παράξενο για μένα κοιμάμαι σε όλα τα μεταφορικά μέσα, μια φορά με πήρε ο ύπνος και πάνω στη μηχανή, ευτυχώς για δευτερόλεπτα ).
Φτάσαμε σε ένα Λονδίνο με ψυχρούς ανέμους και φτύσιμο (δεν είναι βροχή αυτό φτύσιμο είναι) κουρασμένοι, καλά εγώ όχι και τόσο, και μας παρέλαβε ο Ιταλός φίλος μας. Μου πήρε λίγη ώρα να συνηθίσω να μιλάω μόνο αγγλικά αλλά δεν άργησα να μπώ στο κλίμα και ειλικρινά το καταφχαριστήθηκα που μιλούσα συνέχεια τόσο εύκολα....τόσα πτυχία τζάμπα τα μάζευα?
Το Σάββατο ξημέρωσε με εκείνο το ηλίθιο γκρί, που ειλικρινά δεν με ενοχλούσε για 4 μέρες αλλά δεν ξέρω αν θα το αντεχα συνέχεια, και θερμοκρασία υπερβολικά καλή για εκει πάνω, σαν να ήμουν στην Ελλάδα, τζάμπα τα πουλόβερ. Κάποια "φτωχικά" στο Notting Hill
Το Λονδίνο έχει τρομερό ποδαρόδρομο αν θες να δεις την πόλη και όχι αποσπασματικά κάποια πράγματα.
Το Notting Hill είναι απο τις πιο όμορφες περιοχές του Λονδίνου, και απο τις πιο ακριβές, στο Portobello market ένιωσα σαν στο σπίτι μου, παντού Έλληνες, τουρίστες και φοιτητές.
Ξετρελάθηκα με την πληθώρα εστιατορίων με όλες τις κουζίνες του κόσμου, σουπερ μάρκετ βιολογικών προιόντων, εστιατόρια βιολογικών προιόντων, εστιατορια χορτοφάγων, να μην ξέρεις που να πρωτοπάς!!
Η Oxford circus χρειάζεται αρκετές μέρες για να τη φχαριστηθείς, τόσα μαγαζιά και σε περίοδο εκπτώσεων αχ!!
Βέβαια ήμουν η γκαντεμιά προσωποποιημένη αφού διάλεξα τα ρουχαλάκια μου στο Benneton και πήγαινα στο ταμείο να πληρώσω πλακώνουν οι κακομούτσουνοι λονδρέζοι αστυνομικοί και αρχίζουν να εκκενώνουν το κτίριο, φύγαμε κακήν κακώς και μια τρομάρα τη πήρα μπας και βρισκανε τα κομματάκια μου διασκορπισμένα μπρρρρρ!!!! Στην Oxford street
Το Camden είναι ιδιάζουσα περιοχή....βρίσκεις κάθε καρυδιάς καρύδι και κάθε είδους μαγαζί, μπήκα να κάνω την πλάκα μου σε ένα cyber pank μαγαζί και κατέληξα να ψωνίζω....οχι οτι είμαι υπερκαταναλωτικό πλάσμα, όχι βέβαια!!! Ενα συνηθισμένο μαγαζάκι στο Camden
Το κοινοβούλιο δεν με εντυπωσίασε τόσο αρχιτεκτονικά περισσότερο κόλλησα με τον κόσμο που έμενε απέξω σε σκηνές διαδηλώνοντας κατάτου πολέμου....να αναφέρω την τρομερή προπαγάνδα που παίζει υπέρ του πολέμου απο τις εφημερίδες μιλάμε για πολύ ηλίθιο λαό!!!
Δεν ξέρω τι να πρωτογράψω, για τα απίστευτα έργα του Ντα Βίντσι, του Ραφαέλο και του Μικαλάντζελο που μπροστά τους ο Βαν Κονγκ φαίνεται τόσο λίγος?
Για την China Town μεσα στην οποια νιώθεις οτι βρέθηκες στο άλλο άκρο της γής?
Για τον underground με τους 14 σειρμούς που θές χάρτη για να μην χαθείς μέσα στο σταθμό και να βρείς τη σωστή γραμμή? Για τα εισιτήρια του που είναι υπερβολικά ακριβά? 6 φορές την αξία του ελληνικού εισιτηρίου χώρια που είναι ακόμα πιο ακριβό during pick hours?
Για τον Carlo και την Angela που ξεσκίστηκαν να μας μαγειρεύουν Ιταλικά και Μεξικάνικα φαγητά?
Για τις Αγγλίδες που κυκλοφορούσαν με πέδιλο , χωρις καλτσόν, με καλοκαιρινά ρούχα χωρίς καν ένα πανωφόρι (εντάξει με 10 έως 15 βαθμούς που είχε γι αυτούς ήταν άνοιξη προς καλοκαίρι) ?
Για τον ήλιο που είχε την Τρίτη που φεύγαμε και νόμιζες οτι είσαι σε άλλη χώρα?
Ολα ήταν πολύ όμορφα και ο καλός μου - ξεναγός μου έδειξε όσα περισσότερα μπορούσε αλλά τελικά το μόνο που με κάνει να θέλω να ξαναπάω, δεν είναι οι γκαλερί και τα μουσεία που δεν είδα αλλά το θέατρο.
Είδαμε το φάντασμα της όπερας και πραγματικά έμεινα άφωνη!!!!
Τα σκηνικά αλλάζανε χωρίς να παίρνεις χαμπάρι, να βλέπεις έναστρο ουρανό στη σκηνή και να φαίνεται αληθινός, λίμνες, κεριά απίστευτα κουστούμια και κατασκευές...ειλικρινά δεν μπορώ να το περιγράψω ήταν κάτι το φαναστικό και θέλω να δώ κι άλλες παραστάσεις και συναυλίες γιατι τελικά αυτό αξίζει στο Λονδίνο, αυτό το διαφορετικό σου προσφέρει.
Σαν πόλη παρουσιάζει μεγάλες ανισσότητες απίστευα ακριβή πόλη με πολύ φτώχια και άστεγους. Για να ζήσεις εκεί και να μην κόψεις φλέβα θες λεφτά πολλά λεφτά.... Κάπως έτσι καταστρέφεται μια γραφική πλατεία
Μπορώ να γράφω για ώρες, είναι τόσα πολλά που έχω στο μυαλό μου τόσες εικόνες!!!
....δείτε και μερικές φωτογραφίες...εγώ αυτό κάνω και αναμένω τη Ανοιξη για μια άλλη εξόρμηση προς το Βορρά....Αμστερνταμ περίμενε με θα σου ρθω!!!
Προς το παρόν επιστροφή στη καθημερινότητα!!

Κυριακή 6 Ιανουαρίου 2008

Have a happy new year!!!

Καλή Χρονιά παιδιά!!!!

Τα Χριστούγεννα περάσαν σαν νερό και ήταν απο τα καλύτερα μου.
Καλά η μαμά έδωσε ρέστα στη μαγειρική και στη ζαχαροπλαστική, φύγαμε 10 κιλά βαρύτεροι και τώρα προσπαθούμε να επανέλθουμε αλλά με τόσα που μας φορτώσανε, Θεσσαλονικείς και Αθηναίοι γονείς, το σπίτι είναι γεμάτο γλυκά και ταίζω με το ζόρι όποιον έρχεται στο σπίτι μπας και τελειώσουνε!!!
Τη χάρηκα τη πόλη μου, το σπίτι μου και τους φίλους μου τη ζεστασιά των δικών μου αλλά οι καλές μέρες κρατάνε λίγο.
Πήραμε το δρόμο της επιστροφής και χρειάστηκε πολύ προσπάθεια για να μην με πάρουν τα ζουμιά.
Και φτάσαμε Αθήνα, και άρχισαν τα 12ωρα στη δουλειά + Σάββατο +Παραμονή Πρωτοχρονιάς με το άγχος να χτυπάει κόκκινο και η πίεση να ανεβαίνει επικίνδυνα (και είμαι και υποτασική) και ο σεκιουριτάς της εταιρίας να περιμένει μές τα νεύρα πότε θα αποφασίσω να φύγω κάνοντας σχόλια του τύπου είναι γιορτές σπίτι δεν έχεις?....ναι ρε μεγάλε έχω αλλά έχω και deadline και κανένας δεν φιλοτιμείτε να δώσει μια χείρα βοηθείας σε αυτή τη κολοεταιρεία!!!!!
Οπότε την παραμονή μετά το φαγητό και την αλλαγή του χρόνου με την παρέα η ηλίθια εργασιομανής ή απλά φιλότιμο κορόιδο δεν άντεξε και την έκανε νωρίς για ύπνο, στις 4 ήταν στο κρεββάτι και όλη τη πρωτοχρονιά την πέρασε χουχουλιάζοντας απο κρεββάτι σε καναπέ και απο καναπέ σε κρεββάτι...και αν ότι κάνεις την πρώτη μέρα του χρόνου το κάνεις όλη τη χρονιά ναι πολύ θα γούσταρα να χουχουλιάζω με τον καλό μου όλο το χρόνο αλλά δηστυχώς αν εξαιρέσεις τη πρώτη μέρα όλες οι υπόλοιπες με βρίσκουν απέναντι σε ένα pc που ώρες ώρες θέλω να σπάσω και με συναδέλφους που δε συμπαθώ και πολύ τελευταία και λυπάμαι που το λέω, γιατί δεν με τιμά καθόλου, αλλά πολύ θα το χαρώ όταν θα γ@...νται στη δουλειά και εγώ θα σιγοτραγουδάω αδιάφορα.
Εκτός αυτού με κλέψανε και στην κοπή πίτας του τμήματος και ενώ το φλουρί ήταν στο δικό μου κομμάτι επειδή ξεκόλησε και έπεσε με το που τράβηξαν το προηγούμενο το δώσαν σε άλλη. Αλλα βέβαια εγώ είμαι η καινούρια η άλλη 2 βδομάδες γκρίνιαζε "20 χρόνια σε αυτή την εταιρία ποτέ δεν έτυχε σε μένα" μάλλον για να το βουλώσει της το δώσανε.
Εχε χάρη που ήταν μόνο 100 ευρώ ευελπιστώ στη κοπή όλου του ομίλου να κερδίσω το ταξίδι ή το τετραπλάσιο ποσό....
Αυτά τα τρομερά νέα!!!!

Υ.Γ.
Κωστή χαίρομαι να γνωρίζω τέτοιους ανθρώπους στην πόλη μου σας περιμένουμε να μας επισκεφτείτε!!!