Στους δρόμους του Portobello market
Αν υπάρχει κάτι που μπορεί να μου φτιάξει πραγματικά τη διάθεση όσο στρεσαρισμένη ή νταουνιασμένη κι αν είμαι είναι τα ταξίδια.
Όλη τη περίοδο που στη δουλειά περνούσα θρυλικές στιγμές και εξοντωτικά ωράρια (τα πράγματα καλυτέρεψαν αλλά δηστυχώς δεν θα κρατήσει για πολύ) ήταν η αναμονή του ταξιδιού στο Λονδίνο.
Την περασμένη Παρασκευή αφού τακτοποίησα και τις τελευταίες εκρεμμότητες και έφυγα ήρεμη (είχα το φόβο όλη τη βδομάδα οτι κατα τη διαρκεια της πτήσης θα δούλευα και ο καλός μου θα με πετούσε απο κανα παράθυρο) ξεκίνησα ενα 4ήμερο διακοπών!!
Τελικά κατα τη διάρκεια της πτήσης κοιμόμουν (4 ώρες σερί μιλάμε αν και διόλου παράξενο για μένα κοιμάμαι σε όλα τα μεταφορικά μέσα, μια φορά με πήρε ο ύπνος και πάνω στη μηχανή, ευτυχώς για δευτερόλεπτα ).
Φτάσαμε σε ένα Λονδίνο με ψυχρούς ανέμους και φτύσιμο (δεν είναι βροχή αυτό φτύσιμο είναι) κουρασμένοι, καλά εγώ όχι και τόσο, και μας παρέλαβε ο Ιταλός φίλος μας. Μου πήρε λίγη ώρα να συνηθίσω να μιλάω μόνο αγγλικά αλλά δεν άργησα να μπώ στο κλίμα και ειλικρινά το καταφχαριστήθηκα που μιλούσα συνέχεια τόσο εύκολα....τόσα πτυχία τζάμπα τα μάζευα?
Το Σάββατο ξημέρωσε με εκείνο το ηλίθιο γκρί, που ειλικρινά δεν με ενοχλούσε για 4 μέρες αλλά δεν ξέρω αν θα το αντεχα συνέχεια, και θερμοκρασία υπερβολικά καλή για εκει πάνω, σαν να ήμουν στην Ελλάδα, τζάμπα τα πουλόβερ. Κάποια "φτωχικά" στο Notting Hill
Το Λονδίνο έχει τρομερό ποδαρόδρομο αν θες να δεις την πόλη και όχι αποσπασματικά κάποια πράγματα.
Το Notting Hill είναι απο τις πιο όμορφες περιοχές του Λονδίνου, και απο τις πιο ακριβές, στο Portobello market ένιωσα σαν στο σπίτι μου, παντού Έλληνες, τουρίστες και φοιτητές.
Ξετρελάθηκα με την πληθώρα εστιατορίων με όλες τις κουζίνες του κόσμου, σουπερ μάρκετ βιολογικών προιόντων, εστιατόρια βιολογικών προιόντων, εστιατορια χορτοφάγων, να μην ξέρεις που να πρωτοπάς!!
Η Oxford circus χρειάζεται αρκετές μέρες για να τη φχαριστηθείς, τόσα μαγαζιά και σε περίοδο εκπτώσεων αχ!!
Βέβαια ήμουν η γκαντεμιά προσωποποιημένη αφού διάλεξα τα ρουχαλάκια μου στο Benneton και πήγαινα στο ταμείο να πληρώσω πλακώνουν οι κακομούτσουνοι λονδρέζοι αστυνομικοί και αρχίζουν να εκκενώνουν το κτίριο, φύγαμε κακήν κακώς και μια τρομάρα τη πήρα μπας και βρισκανε τα κομματάκια μου διασκορπισμένα μπρρρρρ!!!! Στην Oxford street
Το Camden είναι ιδιάζουσα περιοχή....βρίσκεις κάθε καρυδιάς καρύδι και κάθε είδους μαγαζί, μπήκα να κάνω την πλάκα μου σε ένα cyber pank μαγαζί και κατέληξα να ψωνίζω....οχι οτι είμαι υπερκαταναλωτικό πλάσμα, όχι βέβαια!!! Ενα συνηθισμένο μαγαζάκι στο Camden
Το κοινοβούλιο δεν με εντυπωσίασε τόσο αρχιτεκτονικά περισσότερο κόλλησα με τον κόσμο που έμενε απέξω σε σκηνές διαδηλώνοντας κατάτου πολέμου....να αναφέρω την τρομερή προπαγάνδα που παίζει υπέρ του πολέμου απο τις εφημερίδες μιλάμε για πολύ ηλίθιο λαό!!!
Δεν ξέρω τι να πρωτογράψω, για τα απίστευτα έργα του Ντα Βίντσι, του Ραφαέλο και του Μικαλάντζελο που μπροστά τους ο Βαν Κονγκ φαίνεται τόσο λίγος?
Για την China Town μεσα στην οποια νιώθεις οτι βρέθηκες στο άλλο άκρο της γής?
Για τον underground με τους 14 σειρμούς που θές χάρτη για να μην χαθείς μέσα στο σταθμό και να βρείς τη σωστή γραμμή? Για τα εισιτήρια του που είναι υπερβολικά ακριβά? 6 φορές την αξία του ελληνικού εισιτηρίου χώρια που είναι ακόμα πιο ακριβό during pick hours?
Για τον Carlo και την Angela που ξεσκίστηκαν να μας μαγειρεύουν Ιταλικά και Μεξικάνικα φαγητά?
Για τις Αγγλίδες που κυκλοφορούσαν με πέδιλο , χωρις καλτσόν, με καλοκαιρινά ρούχα χωρίς καν ένα πανωφόρι (εντάξει με 10 έως 15 βαθμούς που είχε γι αυτούς ήταν άνοιξη προς καλοκαίρι) ?
Για τον ήλιο που είχε την Τρίτη που φεύγαμε και νόμιζες οτι είσαι σε άλλη χώρα?
Ολα ήταν πολύ όμορφα και ο καλός μου - ξεναγός μου έδειξε όσα περισσότερα μπορούσε αλλά τελικά το μόνο που με κάνει να θέλω να ξαναπάω, δεν είναι οι γκαλερί και τα μουσεία που δεν είδα αλλά το θέατρο.
Είδαμε το φάντασμα της όπερας και πραγματικά έμεινα άφωνη!!!!
Τα σκηνικά αλλάζανε χωρίς να παίρνεις χαμπάρι, να βλέπεις έναστρο ουρανό στη σκηνή και να φαίνεται αληθινός, λίμνες, κεριά απίστευτα κουστούμια και κατασκευές...ειλικρινά δεν μπορώ να το περιγράψω ήταν κάτι το φαναστικό και θέλω να δώ κι άλλες παραστάσεις και συναυλίες γιατι τελικά αυτό αξίζει στο Λονδίνο, αυτό το διαφορετικό σου προσφέρει.
Σαν πόλη παρουσιάζει μεγάλες ανισσότητες απίστευα ακριβή πόλη με πολύ φτώχια και άστεγους. Για να ζήσεις εκεί και να μην κόψεις φλέβα θες λεφτά πολλά λεφτά.... Κάπως έτσι καταστρέφεται μια γραφική πλατεία
Μπορώ να γράφω για ώρες, είναι τόσα πολλά που έχω στο μυαλό μου τόσες εικόνες!!!
....δείτε και μερικές φωτογραφίες...εγώ αυτό κάνω και αναμένω τη Ανοιξη για μια άλλη εξόρμηση προς το Βορρά....Αμστερνταμ περίμενε με θα σου ρθω!!!
Προς το παρόν επιστροφή στη καθημερινότητα!!
Παρασκευή 25 Ιανουαρίου 2008
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
5 σχόλια:
Πάντα να φεύγεις.. όσο μπορείς πιο συχνά..
...έχω καιρό να φύγω γμτ.. :)
Kαλώς μας βρήκες κοριτσάκι!!! Αχ Λονδίνο...πολύ μου έχει λείψει!
καλησπέρα..το μουσείο της μαντάμ Τισό το επισκεφτήκατε?? ;-)
Ζηλεύω!!
Αχχ τυχερούλα!!!!
Μαράκιιιιι, που είσαι??? Μου 'λειψες! Να περνας καλά.Τα ταξίδια είναι πολύ ωραία εφεύρεση!!!!
Δημοσίευση σχολίου