Κυριακή 18 Μαΐου 2008

Απολογισμός


Ηρθε η Ανοιξη για τα καλά και επιστρέφω κι εγώ σιγά σιγά στο μπλογκοχωριό.
Επειδή δεν θέλω να πολυλογώ και να γράψω τρία διαφορετικά ποστ για το κάθε θέμα θα τα συνοψίσω σε 3 παραγράφους...ζούμε και σε καιρούς λιτότητας.
------------------------------------------------------------------------------------------------
Μετά από Πάσχα στην Καλαμάτα και τις φοβερά ενδιαφέρουσες γνωριμίες που έκανα εκεί σαν τουρίστρια απο γειτονική χώρα (ναι συμπάθησα πολύ ενα 20χρονο παλικάρι εκει που μου είπε οτι η Θεσσαλονίκη είναι στη Βουλγαρία....είχα κάνει το λάθος να μην πω απο την αρχή απο κατάγομαι και φυσικό ήταν να την ακούσω την μ@λ@κί@), τετραήμερο στο χωριό στη Δράμα στη γιαγιάκα μου επιστρέψαμε και δουλεύω υπερωρίες για να καλύψω τον χαμένο χρόνο και την άδεια που έχω προγραμματίσει για την άλλη βδομάδα για το Αμστερνταμ. Μετά μάλλον θα ζούμε με οτι έχει παραμείνει σε λογικές τιμές στο σούπερ μάρκετ γιατί ταξίδια και καλοπέραση έχουν τον αντίκτυπό τους. Βλέπετε μπορεί να είμαι σουρτούκω κι εγώ και η μαιμουδόφατσα αλλά για κάθε ευχαρίστηση στερείσαι άλλες 10.
------------------------------------------------------------------------------------------------

Σήμερα στολίσαμε τον κήπο με τριανταφυλλιές και άλλες όμορφες γλαστρούλες. Πρέπει να ομορφαίνουμε το περιβάλλον που ζούμε και να σκεφτόμαστε οικολογικά το είπε και ο δήμαρχος Αθηναίων....προς το παρόν την ταράτσα δεν θα την κάνω πράσινη καθότι δεν ανήκω στον δήμο Αθηναίων και θέλω επίδομα για το σπορ το οποίο τελικά κοστίζει!!
Πρέπει να αρχίσουμε όλοι να βρίσκουμε ενδιαφέροντα μέσα στα όρια του σπιτιού μας καθότι η ζωή εχει γίνει πανάκριβη και μας βλέπω στο πολύ σύντομο μέλλον να βγαίνουμε για βόλτα στο μπαλκόνι και για διακοπές να παίρνουμε dvd με παραλίες. Αλλά αγαπητοί μου εσείς που εμπιστεύεστε την έγκυρη δημοσιογραφία, που ασχολείστε με σοβαρότατα θέματα όπως η Γιουροβίζιον και το κάθε ξώγαμο του κάθε βλακούλη και το μυαλό σας έχει γίνει πουρές μην αγχώνεστε είμαι σίγουρη οτι είστε πολύ ικανοποιημένοι γιατί στις επόμενες εκλογές τα ίδια σκατά θα ψηφίσετε. Οσο για τους υπόλοιπους λυπάμαι λάθος χώρα διαλέξατε να ζήσετε.
-------------------------------------------------------------------------------------------------

Αυτή η πόλη δεν σταματάει να με εκπλήσει.
Το μόνο πρόβλημα στην προσαρμογή μου εδώ υπήρξε η ελιτ αυτής της πόλης.
Στη Θεσσαλονίκη υπάρχουν αρκετοί ευκατάστατοι, λίγοι πολύ κονομημένοι.
Εδώ φυσικό είναι τα νούμερα να πολλαπλασιάζονται.
Δεν ξέρω αν είναι κομπλεξισμός, ανασφάλεια ή αίσθημα κατωτερότητας ή ακομα και συνδιασμός όλων αυτών αλλά οι λεφτάδες μου τη σπάνε.
Δεν εννοώ αυτούς που δουλέψαν μια ζωή για να φτάσουν ψηλά ή αυτούς που δουλεύουν απο το πρωί μέχρι το βράδυ και πληρώνονται αδρά αλλά για τους άλλους αυτούς που τα βρήκαν έτοιμα και ζούνε σε άλλο πλανήτη.
Που κάθονται και τα ξύνουν όλη μέρα ή δουλεύουν 2 ώρες και αισθάνονται καταβεβλημένοι. Που άλλος πλένει άλλος καθαρίζει άλλος σιδερώνει και είναι τρομερό βάρος να πρέπει να μαγειρέψουν.
Δεν είναι λογικό να εκνευρίζομαι με αυτά που βλέπω και ακούω, τη στιγμή που εγώ οταν γυρνάω σπίτι (λιγο πρίν ή λίγο μετά τη δύση του ηλίου) πρέπει να κάνω και τη νοικοκυρά για να μην μας φάνε οι κοριοί, να έχουμε καθαρό ρουχαλάκι να φορέσουμε ε και να μην πεθάνουμε και απο ασιτία!! Αν είχα και οικογένεια να φροντίσω θα είχα πάθει υπερκόπωση θα τα χα φτύσει...
Δεν είμαι κομπλεξική απλά βλέπω οτι κάποιοι ζούνε σε εικονική πραγματικότητα, με εκνευρίζουν που δεν έχουν ιδέα για την πραγματική ζωή και δεν εκτιμάνε το πόσο βολικά τους έχουν έρθει όλα και βρίσκουν βλακείες για να γκρινιάζουν, που μπορούν και κάνουν οικογένεια λίγο πριν τα 30 και τους φαίνεται παράξενο που εσύ φαντάζεσαι πως θα γίνεις μάνα λίγο πριν την κλιμακτήριο και αν.
Ειλικρινά δεν ξέρω ποια λέξη χαρακτηρίζει τη στάση μου απέναντι σε ανθρώπους που μπορεί να συμπαθώ αλλά παράλληλα να εύχομαι έστω για μια βδομάδα να μπούν στη θέση μου και να ζήσουν τη δική μου καθημερινότητα (που δεν θέλω να είμαι αχάριστη δεν είναι και τόσο τραγική ) και να παρακολουθώ πόσο χρόνο θα τους πάρει να κλατάρουν έτσι για να διασκεδάσω.

Υ.Γ. Μπορείτε να με χαρακτηρίσετε όπως θέλετε κομπλεξάρα , ζηλιάρα, κακιά, μπορεί και να έχετε δίκιο γιατι στάνταρ κάποια βράδυα που δεν μπορώ να κοιμηθώ απο την υπερένταση ή κλωτσάω στον ύπνο μου απο την κούραση, είμαι και τα τρία.

5 σχόλια:

Το μεγαλο μας τσιρκο είπε...

Ο καθένας μας έχει έναν "κήπο με τριανταφυλλιές"....άλλοι τον φτιάχνουν μόνοι τους και γνωρίζουν και αγαπάνε κάθε σπιθαμή του...άλλοι πληρώνουν έναν κηπουρό και τους τον φτιάχνει!
Όταν καταλάβεις πραγματικά και αγαπήσεις την πρώτη επιλογή θα σταματήσεις να νοιάζεσαι για την ευκολία της δεύτερης ......γιατί είναι τελείως κενή!!! ;-))))

zouri1 είπε...

Ειτε Σαλονκια ειτε Αθηναια,τα ιδια βλεπουμε

patsiouri είπε...

"δουλεύουν 2 ώρες και αισθάνονται καταβεβλημένοι."
Ξέρω κι εγώ κάτι τετοιους.
Και από τις μανάδες των μαθητών μου ελάχιστες δουλεύουν και τα παιδιά κάνουν 10 ιδιαίτερα!
Παλιοζωή...
Φέτος είμαι ξανά στο πατρικό και είχα ξεχάσει τί σούπερ είναι να μαγειρεύεις ΜΟΝΟ και τα ρουχαλάκια σου να τα φροντίζει ΕΚΕΙΝΗ, καθώς και την καθαριότητα του δωματίου σου!
Αν ζούσα πάλι μόνη με τα ωράρια που δουλεύω τώρα θα είχα ψοφήσει από το Mc Donalds και τη βρώμα!

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Μαράκι, μην κλωτσάς πολύ στον ύπνο σου, θα την σακατέψεις τη μαϊμού!
Φιλάκια

Μαράκι είπε...

Τσίρκουλο τον λατρέυω τον κήπο μου και ας με παιδεύει δεν είναι η ευκολία της 2ης επιλογής που με καίει αλλά η νοοτροπία της που φοβάμαι μην με πιάσει το Σαλονικιώτικο και πώ τίποτα ξεγυρισμένο και η ειλικρίνια μου παρερμηνευτεί ως κακία.

Αστα ζουρι άστα....

Pats μην το συζητάς άλλο πράγμα η μανούλα και η φροντίδα τη ζηλέυω που τα κάνει όλα να φαίνονται τόσο εύκολα και ώρες ώρες πολύ μου λείπει αλλά δεν μετανιώνω για τις επιλογές μου.
Ποσο δύσκολο είναι για μια γυναίκα που δεν δουλεύει να διαβασει το παιδί της?

Ασκαρ άσε too late τον έχω κάνει μπλαβί!!!