Για Θεσσαλονίκη - Αθήνα

Οταν μπλέχτηκε η Πάνω Πόλη με την Κάτω Πόλη η Πάνω αρνιόταν πεισματικά να δεχτεί το ενδεχόμενο να εγκαταλείψει το Θερμαϊκό, τα κάστρα και τις μπουγάτσες.
Τα 504 χιλιόμετρα στο μυαλό της γίνανε λιγότερα και προσπαθούσε να ενώσει τις 2 πόλεις, αλλά οι άτιμες είναι τόσο ίδιες αλλά και τόσο διαφορετικές.
Ξύπνησε ξαφνικά μια μέρα ήρεμη και ανακοίνωσε στα κάστρα, το Θερμαϊκό και τις μπουγάτσες οτι τους αγαπάει πολύ αλλά θα τους αφήσει για να πάει να βρεί τα καλαμάκια και τους χαμουτζήδες.
Όλα γελάσανε δεν την είχανε ικανή ομως αυτή το είδε σαν παιχνίδι και έφυγε.
Και ακόμα παιχνίδι το βλέπει γιατι αν δεν δεις τη ζωή σαν παιχνίδι πάει την π@ύτσισες, σε τραβάει απο δώ και απο κει όπου θέλει και περνάνε τα χρόνια και ανακαλύπτεις στα 50 σου οτι τελικά έδωσες χαμένες μάχες και αυτές που είχαν ουσία τις παρέδωσες αμαχητή.
Οταν ανακάλυψα το blog του street spirit και διάβασα πως άφησε την Κάτω Πόλη για την Πάνω Πόλη για να ζήσει με τη Β. ζήλεψα το θάρρος του, αλλά κατάλαβα οτι κότσια έχουμε όλοι φτάνει να τα βρούμε μέσα μας γιατι κάπου στην πορεία της ζωής μας τα κρύψαμε, το ασφαλές ελληνικό οικογενειακό περιβάλλον μας έβαλε στη νοοοτροπία του δεν μας χρειάζονται, υπάρχουν και ασφαλείς οδοί.
Αλλα τελικά οι δύσκολοι δρόμοι είναι αυτοί που μας αλλάζουν γιατι διαφορετικά δεν μπαίνουμε στο τρυπάκι της αλλαγής είμαστε της χαλαρότητας και της ασφάλειας.
Δεν είναι κακό απλά δεν ταιριάζει σε όλους.
Ο street spirit είναι ευτυχισμένος στην Πάνω Πόλη και χαίρομαι γι αυτόν και μου δίνει κουράγιο.
Η δική μου ζωή στην κάτω πόλη δεν έχει μπει ακόμα σε τροχιά κάνει τα πρώτα της βήματα αλλά ευελπιστώ οτι θα πάρει το δρόμο της και προς το παρόν το δρομάκι είναι πολύ όμορφο κάπου θα βρει τη σωστή στροφή και θα βγεί και στην εθνική.

Υ.Γ. ( Μην εκλάβετε ως κακία απλά ως διευκρίνηση)
1) Δεν μιλάμε όλοι οι Θεσσαλονικείς με με και σε σε όλες τις προτάσεις μας, πολύ τηλεόραση βλέπετε μερικοί. Η αιτιατική μπαίνει οπου είναι απαραίτητη και όχι για το θεαθήναι.
2) Το λλλλ το παχύ δεν το έχουμε όλοι σε μεγάλο βαθμό αλλά και σε μικρές δόσεις.
3)Ο επόμενος που θα με πει επαρχιωτοπούλα ας ρίξει πρώτα μια ματιά στη καταγωγή του, δεν μπορεί όλοι να γεννήθηκαν Αθηναίοι σε αυτή την πόλη. Αλήθεια μετά απο πόσα χρόνια ξεχνάει κανείς την καταγωγή του και αυτοανακυρήσετε Αθηναίος?

ΜΗΝ ΠΕΡΙΜΕΝΕΤΕ ΝΑ ΣΥΜΒΕΙ ΑΥΤΟ ΣΕ ΜΕΝΑ.!!!