Να απεργεί κανείς ή να μην απεργεί?

Μεγάλη μέρα σήμερα.
Η μέρα της μεγάλης απεργίας.
Η μέρα που βγήκαν όλοι να φωνάξουν, να διαδηλώσουν, να απαιτήσουν για τα αυτονόητα.
Συγνώμη ρε παιδιά πριν πόσο καιρό είχαμε εκλογές?
Εσείς δεν αποφασίσατε για τη σημερινή κατάσταση πριν 2 μήνες?
Γιατί φωνάζετε τώρα?
Δεν το ξέρατε οτι θα γίνει αυτό?
Μην μου πείτε οτι πιστέψατε τις προεκλογικές παπαρολογίες γιατι θα με πιάσει παράκρουση!!!
Που είσασταν 20 χρόνια τώρα?
Σε άλλη χώρα ζούσατε?
Σε άλλο πλανήτη?
Δεν ξέρατε πως γινόταν η διαχείριση στα ταμεία?
Τι περιμένατε? Οτι το απόθεμα θα φτάσει για να πάρετε εσείς σύνταξη οπότε δεν αγχωνόσασταν?
Τώρα σας έπιασε ο πόνος που θίγεται ο κώλος σας?
Κανονικά στους δρόμους σήμερα θα έπρεπε να είναι η γενιά των 700.
Αυτοί που πληρώνονται ψίχουλα παρά τα πτυχία τους και τα ωράρια εργασίας.
Αυτοί που μέχρι να φτάσει η ώρα να βγούν στη σύνταξη τα όρια θα έχουν φτάσει τα 80 και βάλε.
Αυτοί που έχουν πλέον δεδομένο οτι παρά τις παχυλές κρατήσεις του πενιχρού μισθού τους δεν θα καταφέρουν μάλλον να πάρουν σύνταξη.
Αυτοί που συνειδητοποιούν τη κατάσταση του Ελλαδιστάν και έχουν ρίξει ενα φάσκελο στα κόμματα του κώλου που κυβερνάνε τόσα χρόνια.
Όλοι αυτοί όμως που χρόνια τώρα δεν αλλάζουν μυαλά και δεν βοηθάνε να αλλάξει η κατάσταση καλύτερα να κάνουν τουμπεκί ψιλοκκομένο γιατί δεν τους παίρνει, είναι συνυπεύθυνοι.
Εγώ ανήκω στους μή απεργούς, σε αυτούς που ξύπνησαν από το χάραμα για να καταφέρουν να πάνε στη δουλειά τους σήμερα, γιατι ο μισθός μου δεν αντέχει περικοπές και γιατί 1 μέρα απουσίας ισ0δυναμεί με 3 μέρες 12ωρα για να καλύψω το χαμένο χρόνο.
Αυτό δεν με κάνει αδιάφορη στα προβλήματα του μέλλοντός μου απλά υπέυθυνη στα προβλήματα του παρόντος.

Υ.Γ.
Ειμαι υπέρ της απεργίας γιατί είναι ο μόνος τρόπος που έχει ο κόσμος για να ακουστεί απλά ορισμένοι που βάλανε τα χεράκια τους για να βγάλουν τα ματάκια τους ας μην το παίζουν τώρα θιγμένοι.

Κάντε μου τώρα ένα δωράκι πάνω στο δεντράκι για να χαρώ γιατί έρχονται δύσκολα χρόνια.